Dag 17 - Ladner Creek Trail, Cactussen | Ashcroft

 

Dag 17 - Maandag 16 juni

Hope - Ashcroft

Om 08:30 uur was het ontbijt in de eet/woonkamer. Opnieuw een heerlijk ontbijt met lekker vers fruit. In de kamer hing een wereldkaart, waarop gasten een speldje op hun thuisland konden plaatsen. Het was duidelijk dat hier veel gasten uit Nederland komen, want ons land was helemaal volgezet met speldjes.

 

Tegen 10:00 uur gingen we op zoek naar de Ladner Creek Trail, hiervoor moesten we over een lang, smal en vooral hobbelig zandpad rijden om bij het beginpunt te komen. We kwamen onder een groot viaduct van de highway door en even later stonden we pal naast de highway bij het beginpunt van de wandeling. We hadden ons de hobbelige rit dus kunnen besparen, hoewel er hier geen officiële afslag was kon je zo de highway op en af rijden. Zo te zien werd dit ook wel vaker gedaan.

 

De Ladner Creek Trail is een korte wandeling van 3,5 kilometer naar een oude spoorbrug van de Kettle Valley Railway. Al vrij snel na onze start zagen we voor ons een hert wegrennen. Toen we wat hoger kwamen zagen we een ingestorte treintunnel in een rotswand, het pad vervolgde hier om de rotswand heen. Hier was het wel even opletten en klauteren over en langs de rotsen. Aan de andere kant bleek dat we hier nog een klein stuk de tunnel in konden lopen. Op de wanden waren met houtskool veel teksten neergezet en zelfs een 'prehistorische grottekening' van een dier die door een mens met speren werd bekogeld. Direct na de tunnel begon de lange spoorbrug, die een diepe kloof overbrugde. Een imposant metalen bouwwerk, waar we echter niet over heen konden lopen door de slechte staat van de houten balken waar ooit de spoorrails op hebben gelegen. We zijn we een klein stukje over de ijzeren rand gelopen over het deel wat nog direct op de rotsen lag. Hierna zijn we via dezelfde route weer afgedaald richting de auto. Op een puinhelling zag ik nog een mooie hagedis zitten.

 

 

Om 11:30 uur vertrokken we richting Ashcroft, waar we om 14:00 uur aankwamen. Van te voren hadden we al gebeld naar de Blue Sage B&B, waar we op de heenweg ook overnacht hadden. Dit was ons goed bevallen en gelukkig konden we hier nu weer terecht. Omdat we mooi vroeg waren, hadden we nog genoeg tijd om te gaan wandelen. Volgens Jim en Gloria, onze gastheer en gastvrouw, was het vooral in de heuvels erg mooi om te wandelen. Volgens Gloria was de gele gloed in de heuvels afkomstig van de cactussen die nu in bloei zouden staan. Vanuit het huis zagen we inderdaad wel wat geels, maar cactussen...eerst zien dan geloven! Overigens was het vandaag 30 graden volgens Jim, dus we namen voldoende water mee.

 

Rond 15:00 uur reden we met de auto naar de Mesa Vista Drive, waar we bij het laatste huis begonnen met de wandeling. Er liepen hier meerdere paadjes omhoog de heuvels in en het was even zoeken en verkeerd lopen, voor we een niet-doodlopend pad hadden gevonden. We kwamen al snel hoog genoeg voor een mooi uitzicht over Ashcroft en omgeving. Het leek haast wel een woestijn, kale droge zandheuvels, met alleen grassen en kleine struikjes. Bomen zagen we niet, maar tot onze verbazing wel de bloeiende cactussen! Weliswaar niet zo veel dat die, vanuit het huis gezien, de gele gloed in de heuvels konden veroorzaken, maar het waren echt cactussen. Toch wel apart dat het de vorige keer hier zo hard regende, dat was blijkbaar echt een uitzondering voor dit gebied, want nu was het zeer warm en droog.

 

Tijdens het eerste deel van de wandeling werden we in de gaten gehouden door een blaffende herdershond. Blaffende honden bijten niet, maar we zijn toch een stukje omgelopen toen bleek dat het dier op onze route stond te waken.

Zodra we op het hoogste op punt van de heuvels kwamen was er vreemd genoeg meer begroeiing aanwezig. Mogelijk kwam dit door bemesting van schapen of ander vee, want we zagen veel poofafdrukken op de bodem. En de vrij steile en kale hellingen zullen ook weinig water kunnen vasthouden. We hadden nu helemaal een goed uitzicht, helemaal  beneden zagen we een trein langs de Thompson River richting het station van Ashcroft rijden. Dit was een goederentrein van ruim 100 wagons lang!

 

Bovenop konden we geen duidelijk pad meer vinden en daarom zijn we gewoon langzaam weer naar beneden afgebogen. Tijdens de afdaling zagen we op een tegenoverliggende helling een Coyote lopen! Ook dit dier hield ons goed in de gaten en ging zelfs een poosje liggen, terwijl het wel steeds naar ons bleef kijken. Gelukkig hoefden we hier niet langs, op deze afstand was het al avontuurlijk genoeg. Rond 17:00 uur kwamen we weer op de Mesa Vista Drive uit, waarna we nog een flink stuk over deze weg terug moesten lopen naar onze auto.

 

 

Om 18:30 uur hebben we in een restaurantje in Cache Creek gegeten. 's Avonds hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn we beiden gaan lezen op de veranda van onze B&B.

 

Dieren:

- Deer (1x, soort onbekend)

- Northwestern Alligator Lizard (1x)

- Coyote (1x)

- Verschillende vlinders en vogels

Maaltijd: Bear's Lodge (Cache Creek)

Overnachting: Blue Sage B&B

Plaats: Ashcroft (British Columbia)