Dag 22 - Einde rondreis, Icefields Parkway, Peyto Lake, Chephren Lake, Mistaya Canyon | Lacombe

 

Dag 22 - Zaterdag 21 juni

Golden - Lacombe

Bij het ontbijt om 08:00 uur was er ook een wat ouder echtpaar uit Arizona, ook het stel uit Israël was er vandaag weer. Toen we om 09:00 uur afscheid van het gastgezin namen om te vertrekken, kregen we van het dochtertje allebei een sticker op onze hand.

 

Vandaag stond het 2e deel van de Icefields Parkway op de planning, ditmaal van Banff naar de Saskatchewan Crossing. Om 11:00 uur stopten we bij Bow Summit, wat met 2135 meter het hoogste punt van de Icefields Parkway is. Vanaf de parkeerplaats wandelden we met vele andere toeristen naar het uitzichtpunt op Peyto Lake. Op het plateau was het enorm druk, vooral veel Japanners die samen met het meer op de foto wilden. We zijn de drukte ontvlucht en via een pad verder gekopen naar een nog hoger gelegen punt, vanwaar we een magnifiek uitzicht hadden op Peyto Lake. Bovendien was het hier heerlijk rustig, we hoorden en zagen de vele mensen al niet eens meer. Wat een schitterend meer is dit, met een geweldige groene kleur! Adembenemend mooi, hier hebben we echt even genoten.

Er stonden hier ook mooie Anemonen in bloei en bovenaan zagen we ook nog een Eekhoorn. Terwijl we genoten van de stilte en het uitzicht, hoorden we een kleine lawine rommelen. Even later zagen we die ook naar beneden rollen vanaf een tegenoverliggende bergwand.

 

Nadat we weer verder gereden waren stopten we even later alweer, ditmaal om een wandeling naar Chephren Lake te maken. Een leuke wandeling van in totaal 8 kilometer, waarbij we regelmatig zicht hadden op Mount Chephren (3266m). Aan het begin zagen we een Spruce Groose, een soort patrijs die uit een plas water zat te drinken. Het pad was overal zeer drassig en op meerdere plekken zag ik duidelijke pootafdrukken van een beer en waarschijnlijk ook de uitwerpselen. De beer zelf hebben we niet gezien. Tijdens de wandeling hoorden we vrijwel continu het gerommel van lawines, het klonk een beetje als onweer in de verte. Toen we bij Chephren Lake aankwamen konden we de lawines ook zien, het bleek vallende sneeuw vanaf Mount Chephren te zijn. Door de zon braken er steeds stukken sneeuw af. Bij het meertje hebben we nog even rondgekeken, we zagen hier nog kleine visjes zwemmen. Op deze wandeling kwamen we maar één keer mensen tegen, dus het was heerlijk rustig. 

Om 14:30 uur waren we weer terug bij de auto, even later maakten we nog een korte fotostop om het mooie uitzicht op Lower Waterfowl Lake en Mount Chephren vast te leggen.

 

 

Een kwartier later stopten we opnieuw, nu bij de Mistaya Canyon. Bij het informatiebord lag een briefje, met de mededeling dat er in het gebied achter de canyon regelmatig een Zwarte Beer actief zou zijn. Handig om te weten, ook al waren we niet van plan om verder dan de canyon te gaan.

De Mistaya Canyon was mooi om te zien, het water stroomt hier door de diep uitgesleten en smalle canyon. De Mistaya River ontspringt in Peyto Lake en na deze canyon komt het uit in de Nord Saskatchewan River.

 

 

Dit was onze laatste stop in de Rockies, hierna vervolgden we onze weg richting Red Deer. Onderweg zagen we nog diverse herten, een soort muis die de highway heelhuids wist over te steken en helaas ook een aantal dode herten en eekhoorns. Om 18:00 uur waren we in een winkelcentrum in Red Deer en waren hier nog net op tijd om wat te eten te halen bij de eettentjes die op het punt van sluiten stonden. Toen we bijna in Blackfalds waren, kregen we een sms dat we in Lacombe welkom waren bij een barbecue. Nadat we onze kampeerspullen hadden uitgeladen en ons even gedoucht hadden, zijn we naar de barbecue gegaan. Het was erg leuk en gezellig om de vrienden en bijna de complete familie weer eens te zien. Hier bleven we de komende dagen ook overnachten. 

 

Dieren:

- Spruce Groose (2x)

- Red Squirrel (1x)

- Deer (>10x)

Maaltijd: Red Deer

Overnachting: Bij vrienden in Lacombe (Alberta)